- φωτόχυτος
- -ον, Μ(για σπινθήρα) αυτός που προκλήθηκε από το φως.[ΕΤΥΜΟΛ. < φωτ(ο)-* + -χυτος (< χυτός < χέω), πρβλ. κηρό-χυτος, οἰνό-χυτος].
Dictionary of Greek. 2013.
φωτόχυτος
Look at other dictionaries:
φωτ(ο)- — α συνθετικό λ. όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στο ουσ. φῶς, φωτός και δηλώνει ότι το σύνθ. έχει σχέση με το φως ή αναφέρεται σ αυτό. Το α συνθετικό φωτ(ο) γνώρισε μεγάλη επίδοση στη Νέα Ελληνική, όπου χρησιμοποιήθηκε για τον… … Dictionary of Greek
